Różnica między oszczędnym a skąpym jest raczej oczywista. Jedna cecha jest wręcz pożądana, gdy druga powiązana jest z chciwością. Już nie wspominając o inwestowaniu w różne aktywa, co też może być formą oszczędności.
Oszczędny zwykle odkłada na jakiś cel, skąpiec chomikuje kasę. Oszczędność nie powoduje obniżania komfortu życia, skąpiec może mieć problem z rozróżnianiem wydatków i stawianiem granic. A może właśnie ich nie stawianiem? Skąpstwo wynika raczej z samej chęci niewydawania. A chorobliwy sknera?
Dajmy na to, nie kupię kanapki w drodze do pracy, bo jest za 5zł, a nie za 2,50zł. Nie ważne, że nie jadłam i będę głodna.
Wystarczy mi najtańszy chleb i najtańsza wędlina. Nie ważne, że nikt w domu tego nie je, bo im nie smakuje. Po co wydawać więcej jak można mniej?
Mam jeszcze całkiem dobre skarpetki, da radę je zacerować, po co mi nowe?
Skąpstwo najczęściej pojawia się u osób wychowywanych w rodzinie ubogiej lub restrykcyjnej, która zapewne też ma podobne doświadczenia z przeszłości. Ewentualnie gdy karcono kogoś za to, że jest zbyt rozrzutny… Takie nawyki wpajane od najmłodszych lat nie zmienią się od tak, nawet jeśli sytuacja finansowa jest dobra lub chociaż stabilna. Jeśli jednak skąpstwo wynika z lęku przed ubóstwem to warto zasięgnąć pomocy, bo to może przeszkadzać w codziennym funkcjonowaniu.
Trzeba koniecznie uwypuklić tu aspekt psychiczny, bo świadomość bogactwa/ubóstwa bardzo oddziałuje na człowieka.
***
Inteligencja finansowa – zdolność rozwiązywania problemów czy osiągania oczekiwanych wyników związanych z pieniędzmi. Jakie cechy składają się na taką inteligencję?
- umiejętność zarabiania – podejmowane aktywności
- umiejętność oszczędzania – systematyczność i celowość
- umiejętność inwestowania
- umiejętność zarządzania pieniędzmi – planowanie, płynność, rónowaga
- finansowa mentalność – jaką masz motywację?
***
Niezależność finansowa – na którym etapie jesteś?
- dzieci i nastolatkowie, studenci, osoby korzystające z zasiłków
- osoby ze stałą pracą – tu powinniśmy już analizować przychody i wydatki oraz ustalać priorytety
- osoby ze stabilnym budżetem – tu możemy już określać krótko- i długoterminowe cele
- własny biznes – tu konieczna będzie ochrona majątku; ubezpieczenia są kluczowe
- duże bezpieczeństwo finansowe (nie musisz pracować sensu stricte, ale musisz oszczędzać)
- nie musisz pracować, nie musisz oszczędzać
Przykłady?
Warren Buffett: Jeden z najbogatszych ludzi na świecie, który zaczął inwestować w młodym wieku. Jego filozofia inwestycyjna polega na długoterminowym trzymaniu udziałów wartościowych przedsiębiorstw.
Tim Ferriss: Autor „Czterogodzinnego tygodnia pracy” przekształcił swoje przedsiębiorstwa w źródła pasywnego dochodu, umożliwiając mu życie w dowolnym miejscu na świecie i skupienie się na pasjach.
***